وسواس کندن مو از زیر مجموعه اختلالات کنترل تکانه عبارت است از کندن مو که منجر به طاسی لکهای میگردد، کندن موی سر شایع است، ابروها پلکها و ریش کمتر و موی تنه، زیر بغل و ناحیه پوبیک، ندرتا هدف کندن قرار میگیرد.
این اختلال در بیشتر موارد با یک موقعیت استرس آمیز رابطه دارد.
مانند اختلال روانی در روابط مادر و کودک، ترس از تنها شدن و…
اختلال وسواس کندن مو چیست؟
منبع: وب سایت روانشناسی ویکی روان
اختلال وسواس مو کندن بیشتر در دوران نوجوانى و جوانان شروع شده و اگر درمان نشود، تا بزرگسالى همراه فرد مى ماند.
زمانى که این فرد در زندگى تنش و اضطراب زیادى را تجربه کند، شروع به کندن مو، جویدن ناخن، کندن زخم هایش مى کند و یا اینکه امکان پیدایش تیک روانی مى شود.
این اختلال غالبا موقتى نیست
زیرا فرد مبتلا به وسواس مو کندن زمانى که شروع به کندن موهایش میکند، از این عمل لذت مى برد و کمى آرام مى شود.
این وسواس منجر به از دست دادن بخش زیادى از موها مى شود.
اکثرا فرد این عمل را از اطرافیانش پنهان مى کند و او را نزد پزشک پوست و مو مى برند.
در این زمان پزشکان متوجه مشکل مى شوند و فرد را به روانپزشک یا روانشناس ارجاع مى دهند.
این اختلال بیشتر در خانم ها دیده مى شود تا آقایان، خانم ها موى سر خود را اغلب مى کنند و آقایان مبتلا به وسواس کندن مو ، ریش و سبیل و یا همان موى سرشان را مى کنند
فرد زمانیکه موهایش را مى کند، ریشه ى آن را در دهان خود مى برد و یا اینکه آن را مى خورد.
که خوردن آن باعث انسداد معده و روده مى شود که فرد باید تحت عمل جراحى قرار بگیرد.
علائم وسواس مو کندن چیست؟
اگر مبتلا به وسواس کندن مو هستید و به هیچ وجه قادر به کنترل خود نیستید و رفتار درمانى بهترین توصیه به شماست.
اینطور این عادت شما به طور کامل مورد بررسى قرار مى گیرد و درمان مى شوید.
افراد مبتلا به وسواس مو کندن پس از مدتى از کندن موهاى خود عاجز مى شوند.
چرا که قادر به کنترل آن نیستند و امکان ابتلا به افسردگى هم پیش مى آید.
توجه کنید که اگر فردى هستید که موهاى خود را تاب مى دهید و بازى با آن ها میکنید، وسواس مو کنى را ندارید.
وسواس کندن مو، در خانمها بیشتر از آقایان دیده میشود
اما به طور کلی شیوع زیادی در جامعه ندارد ولی در کلینیکهای پوست و مو زیاد دیده میشود.
به همین خاطر هر روز ممکن است یک تا دو نفر با این اختلال مراجعه کنند.
ملاکهای تشخیص وسواس کندن مو
- کندن مکرر مو که موجب از دست دادن قابل ملاحظه مو میگردد.
- احساس تنش فزاینده بلافاصله قبل از اقدام به کندن مو یا هنگام مقاومت در مقابل این رفتار.
- احساس لذت، رضایت یا رهایی به هنگام کندن مو.
- این اختلال ناشی از یک اختلال طبی عمومی (مثل بیماری پوستی) نمیباشد.
- اختلال موجب ناراحتی قابل ملاحظه بالینی یا تخریب عملکرد روابط اجتماعی، شغلی یا سایر زمینههای مهم میگردد.
درمان وسواس مو کندن
روان درمانی حمایتی و بینشگرا مفید است.
اما دارو نیز ممکن است در درمان وسواس کندن مو توأما لازم باشد.
بنزودیازپینها برای افراد دارای اضطراب سطح بالا، ضد افسردگی به خصوصی مواد سروتونرژیک مثل کلومیپرامین برای بیماران با بدون خلق افسرده در بعضی موارد هیپنوتیزم و بیوفیدبک را میتوان در نظر گرفت.